Dom Masek
Gotycki horror YA, który wybrzmiewa chrobotem owadzich odnóży!
Otumaniające zapachem niebieskie róże, kolorowe witraże, odstręczające robaki i tajemnice, które skrywają się w zakurzonych kątach ponurej rezydencji… Odważysz się sprawdzić, co kryje się za wkomponowanymi w okna szklanymi maskami?
Dom spowity mrocznymi sekretami, które zatrważają lokalną społeczność, staje się dla Libby szansą na rozpoczęcie wszystkiego od nowa. Po dramatycznych wydarzeniach i zdiagnozowaniu choroby afektywnej dwubiegunowej dziewczyna przeprowadza się z rodziną do posiadłości, w której dawno temu odbywały się seanse spirytystyczne. Wiktoriańskie wnętrza naznacza groza enigmatycznych zaginięć, a osobliwe zjawiska, których doświadczają nowi domownicy, to niezaprzeczalny dowód, że w mozaikach z niepokojącymi scenami może skrywać się prawda o zniknięciach z przeszłości. Mama Libby wymownie milczy, stanowczo odsuwa od siebie i swoich córek bolesne wspomnienia z dzieciństwa, ale młodzieńcza ciekawość za nic ma rodzicielskie zakazy. Dwie siostry i nowo poznany chłopak z sąsiedztwa rozpoczynają prestidigitatorski spektakl, by rozwiązać zagadkę. Wykorzystują do tego niezwykłe maski w kształcie owadów. Zło zaczyna się budzić...
W pragnieniach łatwo się zatracić, a obietnica otrzymania dokładnie tego, czego najbardziej potrzebujemy, może prowadzić do zagubienia się w odmętach własnej świadomości. Czy nie po to zakładamy maski – aby stać się kimś innym? Czy warto wyzbyć się własnej tożsamości i narazić bliskich tylko po to, żeby zaznać iluzorycznej doskonałości? Ann Fraistat stworzyła historię, która przeraża, ekscytuje i fascynuje!
Patron(k)i:
- Niczym literacka prestidigitatorka, Ann Fraistat zmyślnie tworzy spektakl niepokojących zdarzeń, osnutych grozą tajemnic i paraliżujących zmysły emocji. To powieść fascynująca niczym barwne witraże, zatrważająca jak dotyk przemieszczającego się po skórze owada, a przy tym niewątpliwie zaskakująca niczym ból po nieostrożnym ukłuciu się różą i enigmatyczna jak twarz skryta za szklaną maską. Dagmara Łagan, @BooksCatTea
- „Dom Masek” to fascynująca powieść, w której zaciera się granica między rzeczywistością a fantastyką. Czekaliście na jesień? Ta książka będzie jej idealnym rozpoczęciem. Ale uwaga! Może wam zmrozić krew w żyłach. Filip Ilukowicz, @oczytaniec
- Ta historia to gwarancja uzależnienia! Gęsta atmosfera porywa w sidła odwagi i przerażenia, a maski ukrywają wszelkie niedoskonałości. Od tej powieści nie sposób się oderwać! Polecam Barbara Bandyk, @zaczytana.book
- Witaj w otoczonym labiryntem złożonym z urzeczywistnienia niemożliwego - niebieskich róż - „Domu Masek”, w którym każda tajemnica mrocznieje. Zmierzysz się tam z sumą wszystkich strachów, gdy mieszkające w nim duchy minionych lat wystawią swój upiorny spektakl dla nieproszonych gości. Jeśli skryjesz się za maską na zbyt długą chwilę, już zawsze pozostaniesz w niej uwięziony. Witaj w horrorze ułudy z płatków błękitnych kwiatów i cieni. Możesz go w każdej chwili opuścić - lecz czy on opuści Ciebie? Julia Szczerbiak, @thrillerly
- „Dom Masek” to powieść, która przyprawi Was o dreszcze, sprawiając jednocześnie, że mimo dojmującego niepokoju, będziecie chcieli czytać dalej. W tej niesamowitej historii tajemniczy dom jest jak jeden z bohaterów powieści - intryguje, fascynuje, przeraża - nie tylko swoich mieszkańców, ale i czytelników. Jednak ten młodzieżowy, fantastyczny horror ma do zaoferowania o wiele więcej niż tylko dreszcz emocji i wciągającą fabułę. Odmalowuje on bowiem portret rodziny zmagającej się z problemami psychicznymi i podejmuje ten temat naprawdę bardzo dobrze. Ogromnie polecam! Nie tylko na spooky season. Aleksandra Świderska, @pop.books
- Będę polecać książki, takie jak ta, wszystkim, którzy tylko będą chcieli mnie słuchać. Bo to pełen emocjonalnej głębi młodzieżowy horror, osadzony w nawiedzonym domu - z idealnym balansem między niepokojącą atmosferą o zapachu zgnilizny i mrożącej krew w żyłach fikcji, a autentycznością choroby i problemów psychicznych. Niesamowita przeprawa, trzymająca w napięciu od początku aż do samego końca. Oliwia Panek, @ksia_zkowe