Przykry początek. Seria Niefortunnych Zdarzeń. Tom 1

Lemony SnicketBrett Helquist

Autor: Lemony Snicket Tytuł: Przykry początek Wydawnictwo: Harper Collins Kids Chciałam zapoznać się z tą serią już od dawna. Kiedy ją zaczęłam wciągnęłam się niemal od razu. Nie sądziłam, że będzie mi się ją tak dobrze, a zarazem szybko czytać. Historia nie należy do szczęśliwych, co możemy szybko zauważyć. Nie wiedziałam, czego mogę się po niej spodziewać, dlatego z zaintrygowaniem śledziłam losy dzieci. W pewnych momentach siedziałam jak na szpilkach. Nie wiedziałam do czego jest zdolny jeden z bohaterów, dlatego było to dla mnie trochę stresujące. Chciałam, żeby wszystko się ułożyło. Jednak nie wzięłam pod uwagę tego, co napisał autor. Bardzo podobała mi się relacja rodzeństwa, ponieważ są dla siebie wielkim wsparciem. Razem idą przez świat, a sytuacja, w której się znaleźli nie ułatwiała im tego. Muszą się o siebie troszczyć, co tutaj było bardzo widoczne. Czułam od nich dużo pozytywnych emocji. Niestety nie mogę tego powiedzieć o jednym z bohaterów. Zakończenie sprawiło, że koniecznie chce kontynuować tę serię. Nie spodziewałam się, że tak bardzo mi się ona spodoba! Cieszę się, że mam od razu drugi tom i niedługo po niego sięgnę! Ocena ⭐⭐⭐⭐⭐/5

Tak czekałam na wznowienie serii a tu wielki zawód. Liczyłam na ładne ilustracje okładek jak ze starych serii a tu kadry z filmu. Bez pomysłu, bez polotu, byle by było. Smutek i jeszcze raz smutek.

Wioletka, Klaus i Słoneczko to trójka rodzeństwa, których życie w jednej chwili całkowicie się zmienia. Kiedy spędzają czas na zabawie na plaży, przychodzi do nich pan Poe ze strasznymi wieściami. Doszło do pożaru, w którym zginęli ich rodzice. Jednak dzieci nie mają dużo czasu na smutek i żałobę. Okazuje się, że zamieszkają Hrabią Olafem, mężczyzną, który jest ich krewnym, jednak nigdy wcześniej ani o nim nie słyszeli, ani go nie widzieli. Nowy dom nie jest miejscem dla nich przyjaznym. Jedno łóżko, brak zabawek, niemiły stosunek do nich, wiele obowiązków, jakie na nich spadają – to wszystko to dopiero początek tego, co czeka rodzeństwo. Co takiego się stanie? Jak potoczy się los rodzeństwa? „Seria Niefortunnych Zdarzeń” zyskała miliony wielbicieli na całym świecie, a także została zekranizowana i jest dostępna na platformie Netflix. My nie znamy jej ekranizacji, jednak książka okazała się świetna i wcale się nie dziwię, że ma aż tak dużo fanów. To historia, przy której można się i wzruszyć i pośmiać. Skierowana do młodego czytelnika, jednak uważam, że i ten całkiem dorosły będzie miał przyjemność z czytania. W książce znajdziemy ładne, czarno białe ilustracje, które przyciągają wzrok i zachęcają do poznania treści. Okładka twarda i solidna. Dzięki niej książka posłuży dłuższy czas. „Przykry początek. Seria Niefortunnych Zdarzeń. Tom 1” to świetna książka zarówno dla młodego czytelnika, jak i osoby, która naście lat ma dawno za sobą. My polecamy z wielką przyjemnością. Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

PECHOWE ŻYCIE TRÓJKI DZIECI Znów się wziąłem za rzecz skierowaną stricte do dzieci. Ale „Serię niefortunnych zdarzeń” jako dziecko chciałem, przeczytać i to bardzo, ale się nie złożyło, zadowoliłem się filmem sprzed niemal dwóch dekad, chociaż mało tam było z liczącej trzynaście tomów sagi. A potem zapomniałem o całości i w sumie nie wróciłem do zainteresowania się nim, nawet kiedy temat wrócił kilka lat temu. Ale teraz pojawiła się okazja poznać serię więc się nie wahałem. I co? I miło było, pierwsze dwa tomy łyka się dosłownie na raz i chociaż to rzecz, jak wspomniałem, stricte dla dzieci, ja bawiłem się bardzo przyjemnie. A moje wewnętrzne dziecko jeszcze lepiej. Państwo Baudelaire odeszli z tego świata, zostawiając po sobie wielki majątek i trójkę dzieci. I cała trójka rodzeństwa trafia pod opiekę hrabiego Olafa. Nie dość jednak, że krewny to daleki – daleki także od ideału, jeśli chodzi o charakter – to jeszcze jego jedynym celem jest pozbyć się dzieci i przejąć rodzinny majątek. Jak rodzeństwo poradzi sobie z tym, co na nich czeka? W swoich szczenięcych latach byłem jednym z tych dzieciaków, których kręciła groza. Z grozy – jak i z wielu dziecięcych serii czy historii też zwyczajnie nie wyrosłem. Dlatego oglądałem wtedy przygody Scooby-Doo, w „Kaczorze Donaldzie” uwielbiałem wszelkie halloweenowe historie i tak dalej, i tak dalej. Więc ciągnęło mnie też do lektur z dreszczykiem, a „Seria niefortunnych zdarzeń” była jedną z nich. Wtedy nie trafiła jednak w moje ręce, ale jak to mówią, lepiej późno niż wcale. Z wiekiem nie przestałem doceniać literatury dziecięcej i młodzieżowej, niektóre jej elementy, jak sentymentalizm czy puszczenie oka do starszych odbiorców, doceniam dopiero po latach, więc nie wahałem się sięgnąć po ten cykl. I fajnie się stało. Bo może to i prosto napisane, może i niewymagające, ale nadal przyjemna to lektura. Widzę w niej masę elementów, które kupiłyby mnie jako dziecko – łagodna groza, przygody, szalona nuta, sporo niegrzecznych, ale nie niewłaściwych elementów, sympatyczne postacie, pokręcony świat. I wiele z tych rzeczy przemawia do mnie, jako do dorosłego – inaczej, na innym poziomie, ale jednak. A ja nadal bawię się dobrze. Bo bardzo przyjemne jest to wszystko, bardzo sympatyczne i urocze także, a przy okazji, co istotne, nastrojowe i klimatyczne. Film sprzed lat z Jimem Carreyem – adaptujący trzy pierwsze tomy – był niezły, serialu nie widziałem i na razie nie planuję. Ale książkę pochłonąłem z przyjemnością, większą, niż sprawiło mi oglądanie całkiem przyjemnej produkcji kinowej. W ten halloweenowy czas, w te ponure jesienne wieczory, „Seria niefortunnych zdarzeń” to coś, co warto polecić młodym czytelnikom lubiącym takie klimaty. Tym bardziej, że ładnie wydane to wszystko – twarda oprawa, ilustracje – i naprawdę zachęca do poznania serii.

Rewelacyjna seria książek, szukałam dla syna (i dla ... siebie) i w końcu jest! To cudownie przykry początek:), który czytamy razem i oboje mamy mnóstwo zabawy. Jeśli nie znacie jeszcze, gorąco polecam.